O azul

Azul. O azul é a miña cor favorita.
Toda ti es azul, azul e salgada. Gústasme porque traes o mar contigo, na cor dos ollos, no sabor da túa boca. Só eu podo verche como es, e do mesmo xeito, existo únicamente na túa mirada, por eso estou alí onde a pousas.
Agora debería dicirche "Fálame de ti", pero non é necesario. Os teus silencios son moi expresivos, contas máis cando calas que cando falas.
Escurece, e un vento tépedo e súbito abanea o gran magnolio ás miñas costas. Onte fixo moita calor, e hoxe temos tormenta.
-Quero baixar. Está empezando a chover.
-Teslle medo? Non a recoñeces? Esta chuvia estivo aquí antes, se cadra fai uns mil anos, mollando a Muralla. Caeu por riba dos césares, de Napoleón, de Ghandi. É, sen dúbida,un fenómeno insigne, con tanta historia dentro dela. A chuvia sempre é a mesma, en cambio ti, reinventaste cada día.
Deixate estar, deixa que te molle, que te eslúa, e volverás outra tarde de maio, convertida en auga. Quizáis dentro de mil anos estarás aquí de novo, pintando Lugo de azul.