Debuxabas de cote nun caderno holandés, de tapas ríxidas, plásticas, transparentes. Levábalo contigo sempre, baixo o brazo. Dende a cama escoitaba como raiabas as páxinas brancas, virxinais, cun boli azul de punta fina, con movementos rápidos, áxiles, case vertixinosos, que me puñan a pel de galiña:
-Que pintas, David?
-...Paporrubios, carrizos, merlos. Paxariños, amor, paxariños